Depolama Birimleri
Bilgisayarda işlemci de işlenen veriler RAM üzerinde tutulur. Ancak RAM üzerilerinde veriler elektriksel ortamda saklanır. Bu nedenle uçucu belleklerdir. . Bilgisayar kapatıldığında ya da elektrik kesildiğinde RAM üzerindeki veriler silinir. Kullanıcıların verilerine sonradan erişebilmeleri için verilerin kalıcı olarak saklanmasını sağlayacak ortamlara ihtiyaç vardır. Bu noktada disket sürücü, harddisk, CD ROM vb gibi donanımlar yardımcı olmaktadır. Bu tür donanımlarda veriler farklı ortamlarda saklanır. Harddisk ya da disket üzerinde veriler manyetik ortamlarda saklanırken, CD ROM ve DVD`lerde veriler optik ortamda saklanır. Bu nedenle harddisk ve CD ROM`ların çalışma düzenekleri birbirinden farklıdır. Bu dersde verilerin kalıcı ortamlarda saklanmasını sağlayan donanımlar anlatılacaktır.
Bu dersin sonunda öğreneceğiniz konular;
Floppy Disk Sürücü
Harddisk Sürücüsü
CD-ROM ve DVD Sürücüler
Disket Sürücüler
İlk kez 1967 yılında IBM tarafından icat edilmiştir. İlk floppy sürücü 8 inçlik disket kullanıyordu. Daha sonra 5,25 inçlikleri geliştirilmiştir. Bu disketler 360 KB veri depolayabiliyordu. Günümüzde 1,44 MB veri depolayabilen ve 3,5 inç boyutunda olan disketler kullanılmaktadır.
Disketler teyp kasetleri gibidir. Veriler, bir plastik tabaka üzerine kaplanan demir oksit paçacıkları yönelndirilerek yazılır. Disketler defalarca silinebilir ve yazılabilirler. Disketler manyetik alandan etkilenirler ve bir daha kullanılamaz hale gelebilirler.
Anakartlar üzerinde bir adet disket sürücüsü çıkışı bulunur ve bu çıkışa tek kablo ile ien fazla iki adet disket sürücüsü bağlanabilir.
Disketler çok ucuzdurlar ve kullanımları kolaydır. Ancak günümüz bilgisayarlarında, gelişen depolama birimleri sonucu çok az kullanılmaktadırlar.
Sabit Disk Sürücüler
Günümüzde bütün bilgisayarlarda en az bir sabit disk bulunur. Bilgisayardaki tüm veriler sabit disk üzerinedir. İşletim sistemi ve diğer yazılımlar sabit disk üzerine yazılır. Bu durum sabit disk bozulduğunda tüm verilerin kaybedileceği anlamına gelir. Günümüzde sabit diskler 500GB`a kadar veri depolayabilir.
Sabit diskler, veriyi disketler gibi manyetik ortamda saklar. Sabit diskler toz geçirmez metal bir kutu içersindeki yuvarlak plakalar ve bu plakalar üzerinde hareket edebilen okuma yazma kafaları ve bunları kontrol eden elektronik karttan oluşur. Bu plakalar dakikada 4500, 5400, 7200, 10000, 15000 devir yaparlar. Okuma yazma kafaları ise plaka üzerinde haretket ederek veriyi okur ya da yazar. Okuma yazma kafaları plakaların yüzeyine temas etmeden hareket eder. Sabit diske elektrik verildiğinde okuma yazma kafasının ucuna mıknatıslanır ve verileri sabit diskin plakaları üzerindeki demir oksit parçacıklarını yönlendirerek yazar. Sabit diskler üzerine veriler video kaset ya da teyp kasetlerdeki belirli bir sıra ile yazılmazlar. Okuma yazma kafası veriyi o anda disk yüzeyinde boş bulduğu alanlara yazar. Daha sonra kullanıcı verilere ulaşmak istediğinde verilerin disk üzerinde nerede olduğuna dair bilgi dosya yerleşim tablosuna bakılarak öğrenilir. Dosya yerleşim tablosu yüksek seviye formatlama diye bilinir.
Verilerin Sabit Diske Yazılması
Sabit diskin plakaları boş yüzeylerdir. Bu yüzeylere verilerin yazılabilmesi için ve yazılmış verilerin bulunabilmesi için, adreslenmeleri gerekir. Plaka yüzeylerini adreslemek için iz (track), sektör (sector) ve küme (cluster) kullanılır.
İz (Track): Plakalar üzerindeki çemberin ardışık ikisinin arasında kalan alandır. Düşük seviye formatta oluştrulur.
Sektör (Sector) : Plakanın merkezinde dışa doğru oluşturulan dik çizgiler arasında kalan iz parçalarıdır. Sektörler de izler gibi düşük seviye formatta oluştrulur.
Küme (Cluster): Dosyalama sistemine ve formatlanacak bölüm büyüklüğüne bağlı olarak, sektörler üzerinde oluşturulan bölümlerdir. Veriler bu bölümlere yazılır. Yüksek seviye formatta oluşturulurlar. Büyüklükleri format aşamasında ayarlanabilir.
Sabit Disk Arayüzleri
Sabit diskler bilgisayar ile haberleşirken bir arayüz kullanmak zorundadırlar. Kullandıkları arayüz sabit diskin teknolojisini belirler ve veri iletim hızında önemli rol oynar. Bu arayüzler:
EIDE (Enhanced Integrated Drive Electronics)
ilk ollarak 1984 yılında IBM tarafından geliştirilen ATA teknolojisidir. 16 bitlik ISA veri yollarını kullanır. İlk üretildiklerinde veri iletim hızları çok düşüktü. Fakat zamanla geliştirilerek ATA-2, ATA-3, ATA-4, Ultra-ATA , Ultra-ATA/66, Ultra-ATA/133, Ultra-ATA/166 teknolojileri ile saniyede 166MB veri iletim hızına ulaştılar. Günümüzde üretilen tüm anakartlarda en az iki adet EIDE bağlantı noktası bulunur.
Anakart üzerindeki her IDE çıkışına tek kablo ile iki sabit disk ya da CD sürücü bağlanabilir. Bu sabit disklerden bir tanesi master diğeri ise slave olmak zorundadır. Master/Slave ayarı sabit disk üzerindeki jumper denilen devre tamamlayıcıları ile yapılır. Anakart ve sabit disk arasına bağlanan 40 pinlik ya da 80 pinlik kablolar ile veri iletimi yaparlar.
SCSI (Small Computer System Interface)
SCSI genelde anakart üzeri harici olarak takılan ISA ya da PCI veriyollarını kullanan bir karttır. Sadece sabit disk değil tarayıcı, CD sürücü gibi çevre birimleri bağlanabilir. SCSI kartlarının kendi işlemcileri olduğu için CPU`yu meşgul etmezler. Bu da daha hızlı çalışmalarını sağlar. SCSI arayüzü kullanan sabit diskler genelde sunucu sistemlerde kullanılırlar ve IDE`lere göre daha hızlıdırlar.
Bu arayüzü kullanan cihazların Master/Slave ayarı yoktur, ID numaraları vardır. Bağlanan her cihazın farklı bir ID numarası olmak zorundadir. Bu sayede bağlanan cihazlar aynı anda çalışabilirler.
SATA (Serial ATA)
Paralel IDE`lerden sonra geliştirilen seri arayüzdür. Saniyede 150MB veri transfer edebilir. Geliştirilen SATA-2 teknolojisi ile saniyede 600MB veri transfer hızına ulaşmıştır. Günümüz bilgisayarlarında standart arayüz olarak kullanılır. 7 pinlik kablo ile anakart üzerindeki bir SATA çıkışına sadece bir sabit disk bağlanır. Sağladığı hız sonucunda SCSI`lerin yerine kullanılabilir.
Sabit Disk Performansını Etkileyen Faktörler
Sabit diskler elektromekanik cihazlar oldukları için okuma ve yazma hızları diğer birimlerle karşılaştırıldıklarında çok düşüktür. Bu yüzden sabit disk hızı sistem performansını büyük ölçüde etkiler. Sabit diskin performansını belirleyen faktörler:
İlk Erişim Hızı: Sabit diskler okunacak veriyi disk üzerinde bulmak zorundadır. Burada kaybettiği süre ilk erşim hızıdır. Bu sürenin düşük olması sabit diskin hızlı olduğunu gösterir.
Okuma ve Yazma Hızı: Sabit disk veriye eriştikten sonra veriyi okumaya başlar. Okuma hızı plakanın dönüş hızına ve sabit diskin teknolojisine bağladır. Ancak verinin disk üzerinde nekadar dağınık olduğu da verinin okunma hızını etkileyen faktörlerdendir. Yazma hızı genelde okuma hızından düşüktür ve plakanın dönüş hızına ve sabit diskin teknolojisine bağlıdır.
Dönüş Hızı: Sabit disk plakaları diskin teknolojisine bağlı olarak dakikada 4500, 5400, 7200, 10000, 15000 devir yaparlar. Dönüş hızı diskin okuma ve yazma hızını etkiler.
Optik Sürücüler
Günümüz bilgisayarlarının vazgeçilmez depolama birimleridir. Veriyi sabit disk ve disket sürücü gibi manyetik ortamda değil optik ortamda saklar. Bu yüzden manyetik alanlardan etkilenmezler. Optik ortamlarda da veriler tıpki disket ve sabit disklerde olduğu gibi kalıcı olarak saklanır. Veriler lazer ışını ile yazılır ve okunur. Veriler CD ROM, DVD ROM denilen birimler üzerinde tutulur. Bu birimler 12cm çapında ve 1.2mm kalınlığındadır. Yüksek veri depolama kapasitesine sahiptir. Veriler girintiler ve çıkıntılar halinde yazılır. Yüzeyleri çok hassastır ve kesinlikle çizilmemeleri gerekir.
CD ve DVD birmlerinin farklı tipleri vardır:
CD/DVD-ROM (CD/DVD – Read Only Memory): üzerlerine üretilirken veri yazılır ve bir daha silinemez.
CD/DVD-R (CD/DVD - Recordable): Boş olarak satılırlar ve üzerine veriler kullanıcı tarafından veri yazılır. Yazılan veri bir daha silinemez ancak yeni veriler diskin kapasitesi dolana kadar yazılabilir.
CD/DVD-RW (CD/DVD – ReWritable): Boş olarak satılırlar ve üzerlerine kullanıcı taraafından veri yazılır. Yazılan veriler silinip yeni veriler yazılabilir. Bu şekilde defalarca kullanılabilirler.
CD ve DVD Okuyucular ve Yazıcılar
CD-ROM Sürücüler (Compact Disk Read Only Memory) ve CD-RW Sürücüler (CD Re-Writer): Günümüzde CD sürücüler bilgisayarların vazgeçilmez parçaları haline gelmişlerdir. CD`ler üzerinde girinti ve çıkıntı halinde saklanan verilerin CD sürücüler tarafından okunabilmesi için lazer ışını kullanılır. CD yüzeyine yansıtılan lazer ışını girinti ve çıkıntılardan farklı şekillerde geri yansır. Geri yansıyan ışınlar fotodiyot üzerine düşürülerek elektrik akımlarına dönüştürülür. Böylece CD üzerinde yeralan veriler ellektriksel ortama aktarılmış olur. CD sürücülerde güç girişi, data kablo girişi ve ses kartı bağlantısı bulunur. IDE ya da SCSI arayüzlerini kullanabilirler. CD-RW Sürücüler (CD Re-Writer), CD sürücüler gibi CD üzerindeki verileri okurken, farklı olarak CD üzerine veri yazarlar. CD sürücülerden daha güçlü lazer ışığı kullanırlar. Bu nedenle daha fazla güç tüketirler.
DVD-ROM Sürücüler (Digital Vesatile Disk ROM) ve DVD sürücüler: DVD ROM sürücüler tıpkı CD sürücüler gibi veri okuyabilmek için lazer ışınını kullanır. Veriler CD`lere göre daha yüksek depolama kapasitesi olan DVD`leri okumak için kullanılırlar. 4.7`den 17GB`a kadar veri depolanabilen DVD ROM`lar vardır. DVD ROM`lar görüntü ve boyut olarak CD`ler ile aynıdır. Ancak daha yüksek miktarda veri kaydedilebilmesi için veriler DVD ROM`lar üzerine daha sıkışık ve katmanlı olarak kaydedilir. DVD ROM sürücüler bu verileri okuyabilmek için daha kısa dalga boylu lazer ışını kullanırlar. DVD RW sürücüler (DVD Re-Writer) DVD sürücülerden farklı olarak DVD`ler üzerine veri yazabilirler.
Diğer Depolama Birimleri
Flash Bellekler
Flash bellekler sabit diskler gibi verileri kalıcı olarak saklayan birimleridir. Sabit disklerden farklı olarak veri yazmak ve okumak için mekanik bir düzeneği yoktur. EEPROM`lara benzerler, veriler elektrik yoluyla yazılır. Bilgisayarda USB portuna takılırlar. “Hot swap” özelliğe sahiptirler. Flash bellekleri bilgisayara takmak için gücü kesmeye gerek yoktur. Takıldıklarında işletim sistemi tarafından algılanırlar ve kullanılabilir hale gelirler. 64, 128, 256, 512MB, 1GB`a kadar çeşitlı boyutlarda olabilirler.
Yedekleme Uniteleri
Sabit disk bozulmalarına ya da yangın, deprem gibi doğal felaketler sonucu bilgisayar ortamında saklanan verilerin dış ortama aktarmak için kullanılan birimlerdir. Yedekler kapasiteleri yüksek olan ve kaset olarak da adlandırılan manyetik bantlar üzerine alınır. Kasetler üzerinde veriler manyetik ortamda saklandığı için bu kasetler korunmalıdır. Yedekleme üniteleri, bilgisayara IDE, SCSI, Floppy arayüzünden ya da paralel porttan bağlanabilir.
Bu dersin sonunda öğreneceğiniz konular;
Floppy Disk Sürücü
Harddisk Sürücüsü
CD-ROM ve DVD Sürücüler
Disket Sürücüler
İlk kez 1967 yılında IBM tarafından icat edilmiştir. İlk floppy sürücü 8 inçlik disket kullanıyordu. Daha sonra 5,25 inçlikleri geliştirilmiştir. Bu disketler 360 KB veri depolayabiliyordu. Günümüzde 1,44 MB veri depolayabilen ve 3,5 inç boyutunda olan disketler kullanılmaktadır.
Disketler teyp kasetleri gibidir. Veriler, bir plastik tabaka üzerine kaplanan demir oksit paçacıkları yönelndirilerek yazılır. Disketler defalarca silinebilir ve yazılabilirler. Disketler manyetik alandan etkilenirler ve bir daha kullanılamaz hale gelebilirler.
Anakartlar üzerinde bir adet disket sürücüsü çıkışı bulunur ve bu çıkışa tek kablo ile ien fazla iki adet disket sürücüsü bağlanabilir.
Disketler çok ucuzdurlar ve kullanımları kolaydır. Ancak günümüz bilgisayarlarında, gelişen depolama birimleri sonucu çok az kullanılmaktadırlar.
Sabit Disk Sürücüler
Günümüzde bütün bilgisayarlarda en az bir sabit disk bulunur. Bilgisayardaki tüm veriler sabit disk üzerinedir. İşletim sistemi ve diğer yazılımlar sabit disk üzerine yazılır. Bu durum sabit disk bozulduğunda tüm verilerin kaybedileceği anlamına gelir. Günümüzde sabit diskler 500GB`a kadar veri depolayabilir.
Sabit diskler, veriyi disketler gibi manyetik ortamda saklar. Sabit diskler toz geçirmez metal bir kutu içersindeki yuvarlak plakalar ve bu plakalar üzerinde hareket edebilen okuma yazma kafaları ve bunları kontrol eden elektronik karttan oluşur. Bu plakalar dakikada 4500, 5400, 7200, 10000, 15000 devir yaparlar. Okuma yazma kafaları ise plaka üzerinde haretket ederek veriyi okur ya da yazar. Okuma yazma kafaları plakaların yüzeyine temas etmeden hareket eder. Sabit diske elektrik verildiğinde okuma yazma kafasının ucuna mıknatıslanır ve verileri sabit diskin plakaları üzerindeki demir oksit parçacıklarını yönlendirerek yazar. Sabit diskler üzerine veriler video kaset ya da teyp kasetlerdeki belirli bir sıra ile yazılmazlar. Okuma yazma kafası veriyi o anda disk yüzeyinde boş bulduğu alanlara yazar. Daha sonra kullanıcı verilere ulaşmak istediğinde verilerin disk üzerinde nerede olduğuna dair bilgi dosya yerleşim tablosuna bakılarak öğrenilir. Dosya yerleşim tablosu yüksek seviye formatlama diye bilinir.
Verilerin Sabit Diske Yazılması
Sabit diskin plakaları boş yüzeylerdir. Bu yüzeylere verilerin yazılabilmesi için ve yazılmış verilerin bulunabilmesi için, adreslenmeleri gerekir. Plaka yüzeylerini adreslemek için iz (track), sektör (sector) ve küme (cluster) kullanılır.
İz (Track): Plakalar üzerindeki çemberin ardışık ikisinin arasında kalan alandır. Düşük seviye formatta oluştrulur.
Sektör (Sector) : Plakanın merkezinde dışa doğru oluşturulan dik çizgiler arasında kalan iz parçalarıdır. Sektörler de izler gibi düşük seviye formatta oluştrulur.
Küme (Cluster): Dosyalama sistemine ve formatlanacak bölüm büyüklüğüne bağlı olarak, sektörler üzerinde oluşturulan bölümlerdir. Veriler bu bölümlere yazılır. Yüksek seviye formatta oluşturulurlar. Büyüklükleri format aşamasında ayarlanabilir.
Sabit Disk Arayüzleri
Sabit diskler bilgisayar ile haberleşirken bir arayüz kullanmak zorundadırlar. Kullandıkları arayüz sabit diskin teknolojisini belirler ve veri iletim hızında önemli rol oynar. Bu arayüzler:
EIDE (Enhanced Integrated Drive Electronics)
ilk ollarak 1984 yılında IBM tarafından geliştirilen ATA teknolojisidir. 16 bitlik ISA veri yollarını kullanır. İlk üretildiklerinde veri iletim hızları çok düşüktü. Fakat zamanla geliştirilerek ATA-2, ATA-3, ATA-4, Ultra-ATA , Ultra-ATA/66, Ultra-ATA/133, Ultra-ATA/166 teknolojileri ile saniyede 166MB veri iletim hızına ulaştılar. Günümüzde üretilen tüm anakartlarda en az iki adet EIDE bağlantı noktası bulunur.
Anakart üzerindeki her IDE çıkışına tek kablo ile iki sabit disk ya da CD sürücü bağlanabilir. Bu sabit disklerden bir tanesi master diğeri ise slave olmak zorundadır. Master/Slave ayarı sabit disk üzerindeki jumper denilen devre tamamlayıcıları ile yapılır. Anakart ve sabit disk arasına bağlanan 40 pinlik ya da 80 pinlik kablolar ile veri iletimi yaparlar.
SCSI (Small Computer System Interface)
SCSI genelde anakart üzeri harici olarak takılan ISA ya da PCI veriyollarını kullanan bir karttır. Sadece sabit disk değil tarayıcı, CD sürücü gibi çevre birimleri bağlanabilir. SCSI kartlarının kendi işlemcileri olduğu için CPU`yu meşgul etmezler. Bu da daha hızlı çalışmalarını sağlar. SCSI arayüzü kullanan sabit diskler genelde sunucu sistemlerde kullanılırlar ve IDE`lere göre daha hızlıdırlar.
Bu arayüzü kullanan cihazların Master/Slave ayarı yoktur, ID numaraları vardır. Bağlanan her cihazın farklı bir ID numarası olmak zorundadir. Bu sayede bağlanan cihazlar aynı anda çalışabilirler.
SATA (Serial ATA)
Paralel IDE`lerden sonra geliştirilen seri arayüzdür. Saniyede 150MB veri transfer edebilir. Geliştirilen SATA-2 teknolojisi ile saniyede 600MB veri transfer hızına ulaşmıştır. Günümüz bilgisayarlarında standart arayüz olarak kullanılır. 7 pinlik kablo ile anakart üzerindeki bir SATA çıkışına sadece bir sabit disk bağlanır. Sağladığı hız sonucunda SCSI`lerin yerine kullanılabilir.
Sabit Disk Performansını Etkileyen Faktörler
Sabit diskler elektromekanik cihazlar oldukları için okuma ve yazma hızları diğer birimlerle karşılaştırıldıklarında çok düşüktür. Bu yüzden sabit disk hızı sistem performansını büyük ölçüde etkiler. Sabit diskin performansını belirleyen faktörler:
İlk Erişim Hızı: Sabit diskler okunacak veriyi disk üzerinde bulmak zorundadır. Burada kaybettiği süre ilk erşim hızıdır. Bu sürenin düşük olması sabit diskin hızlı olduğunu gösterir.
Okuma ve Yazma Hızı: Sabit disk veriye eriştikten sonra veriyi okumaya başlar. Okuma hızı plakanın dönüş hızına ve sabit diskin teknolojisine bağladır. Ancak verinin disk üzerinde nekadar dağınık olduğu da verinin okunma hızını etkileyen faktörlerdendir. Yazma hızı genelde okuma hızından düşüktür ve plakanın dönüş hızına ve sabit diskin teknolojisine bağlıdır.
Dönüş Hızı: Sabit disk plakaları diskin teknolojisine bağlı olarak dakikada 4500, 5400, 7200, 10000, 15000 devir yaparlar. Dönüş hızı diskin okuma ve yazma hızını etkiler.
Optik Sürücüler
Günümüz bilgisayarlarının vazgeçilmez depolama birimleridir. Veriyi sabit disk ve disket sürücü gibi manyetik ortamda değil optik ortamda saklar. Bu yüzden manyetik alanlardan etkilenmezler. Optik ortamlarda da veriler tıpki disket ve sabit disklerde olduğu gibi kalıcı olarak saklanır. Veriler lazer ışını ile yazılır ve okunur. Veriler CD ROM, DVD ROM denilen birimler üzerinde tutulur. Bu birimler 12cm çapında ve 1.2mm kalınlığındadır. Yüksek veri depolama kapasitesine sahiptir. Veriler girintiler ve çıkıntılar halinde yazılır. Yüzeyleri çok hassastır ve kesinlikle çizilmemeleri gerekir.
CD ve DVD birmlerinin farklı tipleri vardır:
CD/DVD-ROM (CD/DVD – Read Only Memory): üzerlerine üretilirken veri yazılır ve bir daha silinemez.
CD/DVD-R (CD/DVD - Recordable): Boş olarak satılırlar ve üzerine veriler kullanıcı tarafından veri yazılır. Yazılan veri bir daha silinemez ancak yeni veriler diskin kapasitesi dolana kadar yazılabilir.
CD/DVD-RW (CD/DVD – ReWritable): Boş olarak satılırlar ve üzerlerine kullanıcı taraafından veri yazılır. Yazılan veriler silinip yeni veriler yazılabilir. Bu şekilde defalarca kullanılabilirler.
CD ve DVD Okuyucular ve Yazıcılar
CD-ROM Sürücüler (Compact Disk Read Only Memory) ve CD-RW Sürücüler (CD Re-Writer): Günümüzde CD sürücüler bilgisayarların vazgeçilmez parçaları haline gelmişlerdir. CD`ler üzerinde girinti ve çıkıntı halinde saklanan verilerin CD sürücüler tarafından okunabilmesi için lazer ışını kullanılır. CD yüzeyine yansıtılan lazer ışını girinti ve çıkıntılardan farklı şekillerde geri yansır. Geri yansıyan ışınlar fotodiyot üzerine düşürülerek elektrik akımlarına dönüştürülür. Böylece CD üzerinde yeralan veriler ellektriksel ortama aktarılmış olur. CD sürücülerde güç girişi, data kablo girişi ve ses kartı bağlantısı bulunur. IDE ya da SCSI arayüzlerini kullanabilirler. CD-RW Sürücüler (CD Re-Writer), CD sürücüler gibi CD üzerindeki verileri okurken, farklı olarak CD üzerine veri yazarlar. CD sürücülerden daha güçlü lazer ışığı kullanırlar. Bu nedenle daha fazla güç tüketirler.
DVD-ROM Sürücüler (Digital Vesatile Disk ROM) ve DVD sürücüler: DVD ROM sürücüler tıpkı CD sürücüler gibi veri okuyabilmek için lazer ışınını kullanır. Veriler CD`lere göre daha yüksek depolama kapasitesi olan DVD`leri okumak için kullanılırlar. 4.7`den 17GB`a kadar veri depolanabilen DVD ROM`lar vardır. DVD ROM`lar görüntü ve boyut olarak CD`ler ile aynıdır. Ancak daha yüksek miktarda veri kaydedilebilmesi için veriler DVD ROM`lar üzerine daha sıkışık ve katmanlı olarak kaydedilir. DVD ROM sürücüler bu verileri okuyabilmek için daha kısa dalga boylu lazer ışını kullanırlar. DVD RW sürücüler (DVD Re-Writer) DVD sürücülerden farklı olarak DVD`ler üzerine veri yazabilirler.
Diğer Depolama Birimleri
Flash Bellekler
Flash bellekler sabit diskler gibi verileri kalıcı olarak saklayan birimleridir. Sabit disklerden farklı olarak veri yazmak ve okumak için mekanik bir düzeneği yoktur. EEPROM`lara benzerler, veriler elektrik yoluyla yazılır. Bilgisayarda USB portuna takılırlar. “Hot swap” özelliğe sahiptirler. Flash bellekleri bilgisayara takmak için gücü kesmeye gerek yoktur. Takıldıklarında işletim sistemi tarafından algılanırlar ve kullanılabilir hale gelirler. 64, 128, 256, 512MB, 1GB`a kadar çeşitlı boyutlarda olabilirler.
Yedekleme Uniteleri
Sabit disk bozulmalarına ya da yangın, deprem gibi doğal felaketler sonucu bilgisayar ortamında saklanan verilerin dış ortama aktarmak için kullanılan birimlerdir. Yedekler kapasiteleri yüksek olan ve kaset olarak da adlandırılan manyetik bantlar üzerine alınır. Kasetler üzerinde veriler manyetik ortamda saklandığı için bu kasetler korunmalıdır. Yedekleme üniteleri, bilgisayara IDE, SCSI, Floppy arayüzünden ya da paralel porttan bağlanabilir.